قرص کلسیم برای ایمپلنت، ایمپلنت و پوکی استخوان

ایمپلنت دندان یکی از روش‌های پیشرفته برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است، اما برای افرادی که مبتلا به پوکی استخوان هستند، این فرآیند ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد. پوکی استخوان، به معنای کاهش تراکم و کیفیت استخوان‌ها، به‌ویژه در نواحی فک می‌تواند باعث مشکلاتی در تثبیت ایمپلنت‌ها شود. این بیماری، که به‌طور عمده در زنان پس از یائسگی مشاهده می‌شود، موجب تحلیل استخوان فک و افزایش احتمال شکستگی آن‌ها می‌شود. در نتیجه، هنگام کاشت ایمپلنت در افرادی که به پوکی استخوان مبتلا هستند، توجه ویژه‌ای به تراکم استخوان فک و اقدامات تکمیلی ضروری است زیرا پوکی استخوان و ایمپلنت دندان ارتباط نزدیکی باهم دارند. علاوه‌براین، مصرف مکمل‌هایی مانند قرص کلسیم و ویتامین D می‌تواند به تقویت استخوان‌ها و موفقیت در کاشت ایمپلنت کمک کند. اگر دچار پوکی استخوان هستید، مشاوره با دندانپزشک و انجام اقدامات پیشگیرانه می‌تواند شما را در رسیدن به نتیجه‌ای مطلوب یاری کند.

پوکی استخوان و ایمپلنت چه ارتباطی با هم دارند؟

همان‌طور که می‌دانید، یکی از شرایط ایمپلنت دندان، دارا بودن استخوان فک با تراکم کافی و مطلوب است، درغیراین‌صورت فرایند کاشت ایمپلنت با مشکل مواجه می‌شود و ممکن است پس‌ از مدت زمان کوتاه ایمپلنت‌ها شل شوند و بیفتند یا به‌ اصلاح در اثر علائم پس‌ زدن ایمپلنت رخ دهد. البته این پایان راه نیست؛ زیرا با انجام جراحی‌های تکمیلی و پیش‌زمینه‌ای می‌توان ضمن بهبود تراکم استخوان، و جراحی افزایش طول تاج دندان، طول تاج دندان را نیز افزایش داد. ایمپلنت و پوکی استخوان ارتباط نزدیکی بایکدیگر دارند پس حتما با یک پزشک متخصص باید مشورت شود.

عوامل مؤثر بر موفقیت کاشت ایمپلنت در افراد مبتلا به پوکی استخوان

همواره کیفیت کاشت ایمپلنت دندان و موفق‌بودن آن برای بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است. در این زمینه، افراد مبتلا به پوکی استخوان حساسیت بیشتری نسبت به کاشت ایمپلنت دارند. به‌عبارتی می‌خواهند مشکلات دهان و دندان‌هایشان برطرف شود و پس‌از کاشت دندان دیگر شاهد لق‌بودن دندان‌ها، عفونت و تحلیل لثه نباشند. بدین‌منظور کیفیت کاشت ایمپلنت‌های دندانی و موفق‌بودن آن‌ها به موارد زیر وابسته است:

• تشخیص دقیق میزان تحلیل لثه و تراکم استخوان فک (براساس نتایج آزمایش‌های تخصصی و تصاویر رادیوگرافی)؛
• جراحی دقیق لثه و تزریق پودر استخوان در محل مناسب (ناحیه دچار کمبود تراکم)؛
• جوش‌خوردن کامل بافت استخوانی تزریق‌شده با استخوان فک؛
• کاشت ایمپلنت در زمان مناسب (اتمام مراحل اولیه جراحی‌های پیش‌زمینه و تکمیلی)؛
• استفاده از مواد اولیه باکیفیت از برندهای معتبر برای کاشت ایمپلنت؛
• میزان تجربه و تخصص دندانپزشک معالج.

برای آشنایی بیشتر با بهترین مارک ایمپلنت دندان از طریق لینک، مقاله مربوطه را مطالعه کنید.

در چه مواردی کاشت ایمپلنت توصیه نمی‌شود؟

اگرچه کاشت ایمپلنت دندان یکی از روش‌های مؤثر و ماندگار برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته است، بااین‌حال این روش برای همه افراد مناسب نیست و در برخی موارد ممکن است توصیه نشود. این موارد به‌دلایل پزشکی، آناتومیکی یا سبک زندگی فرد مربوط می‌شوند. برخی از شرایطی که کاشت ایمپلنت ممکن است توصیه نشود، شامل موارد زیر هستند:

سلامت عمومی ضعیف

بیماری‌هایی مانند دیابت کنترل‌نشده، مشکلات قلبی شدید، بیماری‌های خودایمنی یا اختلالات سیستم ایمنی می‌توانند روند بهبودی پس‌ از جراحی ایمپلنت را مختل کنند. همچنین بیمارانی که در حال شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی هستند، ممکن است با مشکلات در ترمیم و جوش‌خوردن ایمپلنت مواجه شوند. بنابراین در مواقعی ایمپلنت دندان برای بیماران قلبی ممکن است ریسک به وجود آمدن عارضه‌ها را افزایش دهد.

مشکلات استخوانی

اگر استخوان فک ضعیف باشد یا تراکم کافی برای پشتیبانی از ایمپلنت نداشته باشد، ممکن است کاشت ایمپلنت با موفقیت انجام نشود. البته در برخی موارد با استفاده از پیوند استخوان می‌توان این مشکل را برطرف کرد. پوکی استخوان شدید هم همان‌طور که گفته شد، مانعی برای انجام ایمپلنت است. بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان می‌توانند باعث ضعف ساختار استخوان شوند و خطر شکست ایمپلنت را افزایش دهند.

عادات و سبک زندگی ناسالم

عادت ناسالم سیگارکشیدن باعث کاهش جریان خون در لثه و استخوان می‌شود؛ بنابراین این عادت می‌تواند روند بهبودی پس‌از جراحی را مختل کند و خطر عفونت یا شکست ایمپلنت را افزایش دهد. مصرف الکل یا مواد مخدر هم می‌توانند روی بهبودی پس‌از جراحی و موفقیت کاشت ایمپلنت تأثیر منفی داشته باشند.

 مشکلات دهانی و دندانی

افرادی که به بیماری‌های پریودنتال یا عفونت‌ لثه‌ فعال مبتلا هستند، ممکن است ابتدا نیاز به درمان بیماری لثه داشته باشند؛ زیرا عفونت می‌تواند موفقیت ایمپلنت را به خطر بیندازد. علاوه‌براین، عاداتی مانند ساییدن دندان‌ها به هم یا دندان‌قروچه (براکسیسم) فشار زیادی به ایمپلنت وارد می‌کند و به شکست آن منجر می‌شود.

اگر قصد دارید بدانید بیماری پریودنتال چیست، روی لینک مربوطه کلیک کنید.

شرایط خاص پزشکی

بیماری‌های خونی مانند اختلالات انعقادی یا بیماری‌های مرتبط با تولید سلول‌های خونی ممکن است مانع انجام جراحی ایمپلنت شوند. مصرف برخی داروها مانند بیس‌فسفونات‌ها یا داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی هم می‌تواند روند ترمیم و جوش‌خوردن ایمپلنت را مختل کند.

سنین پایین

کاشت ایمپلنت برای افرادی که رشد استخوان فک آن‌ها کامل نشده است (معمولاً زیر ۱۸ سال) توصیه نمی‌شود؛ زیرا ممکن است در رشد استخوان و ساختار دندان‌ها اختلال ایجاد کند.

طبق آنچه که گفته شد، پیش‌از تصمیم‌گیری برای کاشت ایمپلنت، دندان‌پزشک باید وضعیت سلامت عمومی، دهان، دندان‌ها و سبک زندگی شما را ارزیابی کند تا بتواند تشخیص بدهد که آیا این روش برای شما مناسب است یا خیر. در مواردی که کاشت ایمپلنت مناسب نیست، ممکن است راهکارهای جایگزینی مانند پروتزهای دندانی یا بریج پیشنهاد شود.

مطابق سایت healthline:

Osteoporosis can occur when your bone density decreases. Your bones may become weaker and more prone to breaking. This can sometimes occur during postmenopause due to the natural decline in estrogen levels, a hormone that helps cells generate new bones.

بدین منظور پس از انجام معاینات اولیه، آزمایش های تخصصی و رادیوگرافی از فک و دهان، در صورت نیاز جراحی لثه و پیوند استخوان برای ایمپلنت دندان انجام می گردد. هدف از این کار جلوگیری از تحلیل لثه و افزایش سطح تراکم استخوان در فک بالا و پایین است. تا ایمپلنت های دندان با استحکام بیشتر درون استخوان فک قرار گیرد و شاهد شل شدن زود هنگام آنها نباشید. بنابراین اگر به بیماری پوکی استخوان مبتلا هستید، حتماً دندانپزشک معالج تان را مطلع سازید. تا اقدامات اولیه و ضروری پیش از جراحی و کاشت ایمپلنت انجام گردد.

مراقبت‌های پس‌از کاشت ایمپلنت در افراد مبتلا پوکی استخوان

همان‌گونه که به آن اشاره کردیم، افراد مبتلا به پوکی استخوان به‌شدت در معرض شکستگی استخوان‌های بدن و مشکلات دهان و دندان هستند. بدین‌ترتیب بعداز انجام جراحی‌های اولیه و کاشت ایمپلنت می‌بایست یک سری مراقبت‌ها را انجام دهند تا ضمن حفظ کیفیت ایمپلنت کاشته‌شده، طول عمر آن نیز افزایش یابد. برخی از مهم‌ترین مراقبت‌های پس‌از کاشت ایمپلنت به‌قرار زیر است:

• حفظ سلامتی فردی و جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های مزمن قبل و بعداز کاشت ایمپلنت؛
• رعایت بهداشت دهان و دندان (به‌ویژه دندان‌های مجاور محل کاشت ایمپلنت)؛
• انجام اقدامات اولیه و ضروری پیش‌از کاشت ایمپلنت بنا به تشخیص و توصیه دندانپزشک؛
• انجام معاینات دوره‌ای و مستمر در بازه‌های زمانی تعیین‌شده توسط دندانپزشک؛
• استفاده از داروهای مسکن و بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت ایمپلنت دندان؛
• مراجعه به متخصص ارتوپدی و مصرف داروهای مرتبط برای کنترل وضعیت استخوان‌ها به‌منظور روند موفقیت‌آمیز جوش‌خوردن ایمپلنت؛
• اجتناب از عفونت‌های احتمالی در محل ایمپلنت و مراجعه فوری به دندانپزشک در صورت مشاهده علائمی مانند التهاب، قرمزی یا درد شدید؛
• همکاری نزدیک دندان‌پزشک و پزشک متخصص پوکی استخوان برای تنظیم درمان‌ها و داروهای بیمار.

قرص کلسیم برای ایمپلنت

قرص کلسیم یکی از مکمل‌های مهم است که برای تقویت استخوان‌ها و بهبود شرایط کاشت ایمپلنت دندان تجویز می‌شود. این مکمل، به‌ویژه در بیمارانی که دچار کمبود کلسیم یا بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان هستند، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

مصرف مکمل کلسیم، همراه با رژیم غذایی مناسب، ورزش و رعایت بهداشت دهان و دندان تأثیر بسیار زیادی در جوش‌خوردن بهتر و سریع‌تر ایمپلنت (Osseointegration) و افزایش طول عمر آن دارد. اگر دندانپزشک شما کلسیم تجویز کرده است به دستورالعمل‌ها پایبند باشید تا بهترین نتیجه را از درمان بگیرید.

نکات مهم برای مصرف کلسیم

ایمپلنت دندان برای موفقیت نیاز به پایه‌ای محکم و استخوانی سالم دارد تا به‌درستی در محل کاشت تثبیت شود. کلسیم ماده اصلی تشکیل‌دهنده استخوان‌ها است و نقش مهمی در فرایند بازسازی استخوان پس‌از کاشت ایمپلنت ایفا می‌کند.

چند نکته مهم که درباره مصرف قرص کلسیم برای ایمپلنت باید در نظر داشته باشید، شامل موارد زیر هستند:

• تجویز پزشک: قبل‌از شروع مصرف کلسیم باید با پزشک یا دندان‌پزشک مشورت کنید؛ زیرا ممکن است بسته به شرایط فرد، میزان دوز روزانه تغییر کند؛
• همراهی با ویتامین D: برای جذب بهتر کلسیم توسط بدن، مصرف آن همراه با ویتامین D ضروری است. بسیاری از مکمل‌های کلسیم حاوی ویتامین D هستند؛ اما اگر مکمل شما فاقد آن باشد یا میزان دوز لازم را نداشته باشد، پزشک ممکن است ویتامین D جداگانه تجویز کند؛
• زمان مصرف: قرص کلسیم را بهتر است بعداز وعده‌های غذایی مصرف کنید تا جذب آن افزایش یابد. همچنین، اگر دوز مصرفی بالا باشد، باید آن را به دو یا سه وعده تقسیم کنید؛
• تداخل دارویی: کلسیم ممکن است با برخی داروها از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای خاص پوکی استخوان تداخل داشته باشد؛ بنابراین باید به پزشک اطلاع دهید که چه داروهایی مصرف می‌کنید؛
• انتخاب نوع مناسب: مکمل‌های کلسیم در انواع مختلفی مانند کلسیم کربنات و کلسیم سیترات موجود هستند. برای بیمارانی با مشکلات گوارشی، کلسیم سیترات معمولاً توصیه می‌شود؛ زیرا جذب راحت‌تری دارد؛
• پرهیز از مصرف بیش‌ازحد: مصرف بیش‌ازحد کلسیم می‌تواند عوارضی مانند سنگ کلیه، مشکلات گوارشی و رسوب کلسیم در شریان‌ها ایجاد کند؛ پس دوز تجویزشده را رعایت کنید.

بانوان بیش‌ از آقایان در معرض ابتلا به پوکی استخوان!

تحقیقات و بررسی‌های به‌عمل‌آمده نشان داده است که بانوان بیش‌ از آقایان در معرض ابتلا به پوکی استخوان قرار دارند. زایمان‌های پی‌درپی، دوره قاعدگی، یائسگی و … از جمله مواردی است که باعث می‌شود تا بانوان بیشتر به پوکی استخوان مبتلا شوند. ازآنجاکه این بیماری به سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها آسیب می‌رساند، می‌بایست مصرف مستمر لبنیات و مواد غذایی حاوی کلسیم را ترک نکنید و حتی در صورت امکان افزایش دهید. البته اگر به‌دلیل شرایط جسمی‌ قادر به مصرف لبنیات نیستید، می‌توانید طبق نظر پزشک قرص کلسیم مصرف کنید.

پوکی استخوان چیست؟

پوکی استخوان (Osteoporosis) یک بیماری شایع استخوانی است که در آن تراکم و کیفیت استخوان‌ها کاهش پیدا می‌کنند؛ به‌طوری‌که استخوان‌ها ضعیف‌تر و شکننده‌تر می‌شوند و خطر شکستگی افزایش پیدا می‌کند. این بیماری بیشتر در افراد مسن، به‌ویژه زنان پس‌از یائسگی دیده می‌شود؛ اما مردان و حتی جوانان هم ممکن است به آن مبتلا شوند.

پوکی استخوان به‌دلیل عدم تعادل بین فرایند ساخت و تخریب استخوان ایجاد می‌شود. در طول زندگی، استخوان‌ها به‌طور مداوم بازسازی می‌شوند؛ اما با افزایش سن یا تحت تأثیر عوامل مختلف، سرعت تخریب استخوان از بازسازی آن پیشی می‌گیرد.

این بیماری اغلب بدون علامت است و تا زمان بروز شکستگی استخوان ممکن است تشخیص داده نشود. شایع‌ترین شکستگی‌ها در لگن، ستون فقرات و مچ دست رخ می‌دهند. در موارد پیشرفته ممکن است علائمی مانند کوتاه‌شدن قد، قوز در ستون فقرات و دردهای مزمن استخوانی مشاهده شود.

عوامل خطر در پوکی استخوان

مهم‌ترین عوامل ایجادکننده پوکی استخوان عبارت‌اند از:

• ژنتیک: سابقه خانوادگی پوکی استخوان؛
• سن: افزایش سن به‌ویژه بعداز 50 سالگی؛
• جنسیت: زنان، به‌خصوص پس‌از یائسگی به‌دلیل کاهش هورمون استروژن؛
• تغذیه نامناسب: کمبود کلسیم و ویتامین D؛
• سبک زندگی ناسالم: نداشتن فعالیت بدنی، سیگارکشیدن و مصرف الکل؛
• بیماری‌ها یا داروها: بیماری‌هایی مانند تیروئید پرکار یا مصرف طولانی‌مدت کورتیکواستروئیدها.

پوکی استخوان قابل‌پیشگیری است؛ به‌شرطی‌که سبک زندگی سالم و رژیم غذایی مناسب را از سنین جوانی رعایت کنید. در صورت وجود عوامل خطر، معاینه و مشاوره پزشکی ضروری است.

سخن پایانی

کاشت ایمپلنت برای افراد مبتلا به پوکی استخوان هیچ‌گونه نگرانی ندارد. تنها کافی است تا مراحل اولیه و پیش‌زمینه‌ای به‌طور دقیق انجام شود و سپس به‌سراغ کاشت ایمپلنت بروید. درحال‌حاضر کاشت ایمپلنت‌های دندانی برای افراد مبتلا به پوکی استخوان در بسیاری از مطب‌ها و کلینیک‌های دندانپزشکی انجام می‌شود. البته برای موفق‌بودن فرایند کاشت، انجام جراحی‌های تکمیلی شامل جراحی پیوند لثه و استخوان فک را در اولویت قرار دهید تا پس‌از کاشت دندان‌های باکیفیت، مستحکم و زیبا بتوانید از خوردن مواد غذایی، تکلم و حضور در جمع دوستان لذت ببرید. امید است مطالب ارائه‌شده مؤثر و موردتوجه شما عزیزان واقع شده باشد. در مطالب بعدی سعی داریم به جنبه‌های دیگر از کاشت ایمپلنت‌های دندانی برای افراد دچار پوکی استخوان بپردازیم.

سؤالات متداول

• آیا جراحی تکمیلی پیوند استخوان می‌تواند کمبود تراکم استخوان در فک بالا و پایین را جبران کند؟

بله، اگر این جراحی به‌صورت صحیح و توسط متخصص جراحی لثه انجام شود، قطعاً کمبود تراکم استخوان فک برطرف می‌شود. علاوه‌براین پس‌از کاشت ایمپلنت شاهد آثار مطلوب این جراحی در طولانی‌مدت خواهید بود.

• آیا مصرف داروهای پوکی استخوان برای سلامتی دهان و دندان مضر است؟

خیر، در صورتی که داروهای پوکی استخوان زیر نظر پزشک و به‌صورت صحیح مصرف شود، هیچ‌گونه ضرری برای سلامت دهان و دندان ندارد؛ بنابراین صرفاً براساس تجویز و نظر پزشک اقدام به مصرف داروهای پوکی استخوان و سرطان کنید.

• هزینه جراحی لثه و پیوند استخوان برای افراد مبتلا به پوکی استخوان چقدر است؟

به‌طور معمول هزینه جراحی لثه و پیوند استخوان فک در افراد مبتلا به پوکی استخوان نیز مانند سایر بیماران محاسبه و تعیین می‌شود. در این زمینه، ملاک اصلی هزینه، میزان کمبود تراکم استخوان فک و تحلیل لثه است. به‌تبع آن هرچه پوکی استخوان آسیب بیشتری به لثه و استخوان فک وارد کرده باشد، هزینه جراحی‌های تکمیلی و پیش‌زمینه‌ای نیز افزایش خواهد یافت.