در شرایط عالی فک می توان کل فک را ایمپلنت کرد و برای هر پایه ایمپلنت یک دندان در نظر گرفت.
اگر از دندان مصنوعی قدیمی استفاده می کنید ، به راحتی با چند پایه ایمپلنت آن را ثابت کنید.
ایمپلنت به جای چند دندان ، ایمپلنت برای جایگزینی چندین دندان استفاده می شود.
ایمپلنت را می توان به جای یک دندان از دست رفته جایگزین کرد.
ایمپلنت دندانی پایه ای از جنس تیتانیوم که درون استخوان فک بالا یا پایین کاشته می شود و به عنوان ریشه دندان جهت نگهداری روکش هایی که دندان های جدید (پروتز دندانی ) روی این ریشه ها نصب می گردد و جایگزین تاج دندان می شود قابل استفاده است.
درصد موفقیت انجام ایمپلنت به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است. حتی این مسئله در مورد کاشت دندان در فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنتهای دندانی ۹۵% گزارش شده است.
بهترین حالت و زمان کاشت دندان ، کاشت ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است ، در صورتی که دندان از دست رفته ، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد ، شانس زیادی برای برای جایگزینی همزمان ایمپلنت وجود دارد.
ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته میباشند که بصورت روکش تک دندان و یا چند دندان و یا حتی پایه ای برای دندان متحرک عمل میکند.
هدف از کاربرد ایمپلنت های دندانی پیشگیری از تحلیل پیشرونده استخوان فک ، ارتقا سلامت عمومی ، جویدن مناسب تر ، تکلم بهتر و ارتقا زیبایی است.
قیمت انواع ایمپلنت دندان در بازار متفاوت است اما قطعا برند های آمریکایی و اروپایی تاریخچه بهتری را در کاشت دندان ایمپلنت دارند ، برای انتخاب ایمپلنت دندان خود به متخصص ایمپلنت اعتماد کنید.
ایمپلنت آمریکایی اينترالاک
ایمپلنت آمریکایی بايوهورايزن
ایمپلنت CMI کره ای
ایمپلنت دندان حداکثر زیبایی و جویدن را به شما هدیه می کند ، نیاز به تراش دندان های مجاور ندارد و درست مثل یک دندان که ریشه دارد عمل می کند. ایمپلنت به شما آرامش و راحتی را بر می گرداند.
ایمپلنت ها به جای دندانی که از بین رفته اند جایگزین می شوند. این دندان ها مثل دندان های دائمی شما زیبایی مطلوبی دارند و شما از اینکه دوباره چندین دندان خود را بدست آورده اید راضی خواهید بود و لبخند شما زیبا تر از گذشته خواهد شد.
در مواردی که کل دندان ها را نداشته باشید و امکان استفاده از تعداد زیاد ایمپلنت موجود نباشد، می توان با قرار دادن ۴ یا ۵ ایمپلنت از آنها به عنوان پایه دست دندان استفاده کرد تا دیگر دست دندان شما در دهانتان جا به جا نشود و احساس راحتی بیشتری داشته باشید. به این نوع کاشت دندان اوردنچر می گویند.
ایمپلنت کاملا شبیه دندان خودتان خواهد بود و از آنجا که با استخوان فک درگیر می شود ، مانع از تحلیل استخوان و تحلیل لثه می شود که در سایر روش های قبلی ( دست دندان و یا بریج ) از عوارض این درمان ها می باشد.
در روش ایمپلنت ، دندان های مجاور تراشیده نمی شوند و دچار پوسیدگی های بعدی نخواهند شد.
درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی بسیار بالا است و بهترین انتخاب برای جایگزینی دندان از دست رفته شما است. بر خلاف ادعاهای خلاف واقع گذشته در این رابطه ، درصد موفقیت ایمپلنت نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان ، بسیار بالاتر است و از آنجا که بدنه ایمپلنت از تیتانیم خالص ساخته می شود ، واکنشی به صورت رد پیوند وجود نخواهد داشت.
کاندیدای ایده آل برای ایمپلنت کسی است که از نظر سلامت عمومی در شرایط مناسبی باشد و میزان استخوان کافی برای نگاهداری ایمپلنت داشته باشد و لثه های سالم و عاری از التهاب داشته باشد.
در صورتیکه بیماری لثه داشته باشید باید ابتدا توسط متخصص لثه ( پریو ) بیماری برطرف شود و سپس شما به مانند یک فرد سالم می توانید از ایمپلنت استفاده کنید.
همانطور که دندان های شما نیاز به مراقبت در خانه ( انجام مسواک صحیح ) و نیز مراجعه مستمر خواهد داشت در رابطه با ایمپلنت نیز همین قانون وجود دارد. در صورت مراقبت مناسب و مراجعه منظم به دندانپزشک که با توجه به شرایط شما تنظیم می شوند ، همواره می توانید ایمپلنت و دندانی محکم ، زیبا و کارآمد داشته باشید.
برای ایمپلنت دندان باید تا سن 18 سالگی صبر کرد تا اسکلت صورت شکل کامل خود را بگیرد در غیر این صورت ممکن است در آینده ایمپلنت کوتاه تر به نظر برسد.
در بعضی موارد مثلا اگر چند ایمپلنت در یک ناحیه کاشته شده باشد و پروتزی به شکل بریج روی ایمپلنت ها نصب شده باشد مقاومت بریج مانع از رشد اسکلتال در آن ناحیه میشود و بنابر این بیمار دچار دفرمتی صورت میشود ولی پس از سن 18 سالگی هیچ محدودیت وجود ندارد و تا هر سنی میتوان ایمپلنت انجام داد.
در سنین پایین تر برای تک دندان می شود ایمپلنت انجام داد ولی باید پروتز ایمپلنت پس از 18 سالگی تعویض شود تا اندازه آن با دندان های مجاور تناسب داشته باشد.
بیماران سکته قلبی و بیمارانی که جراحی بای پس داشته‌اند باید حداقل 6 ماه از جراحی یا سکته قلبی گذشته باشد و برای بیماران دیابتی باید قند خون ناشتا بالاتر از 140 نباشد و دائماً قند خون تحت کنترل باشد و بخصوص بهداشت داخل دهان به طور جدی پیگیری گردد و با توجه به شرایط فوق منعی برای جراحی ایمپلنت بیماران فوق وجود ندارد.
مدت لازم برای جوش خوردن ایمپلنت و ادامه مراحل بعدی درمان بستگی به عوامل، نوع و تراکم استخوان و یا استفاده از انواع گرافت استخوان دارد ولی به طور کلی این زمان برای فک پایین 3 ماه و برای فک بالا 4 ماه میباشد.
عملکرد ایمپلنت دندان ، مانند دندان های طبیعی است.
با نگهداری مناسب ، ایمپلنت می تواند برای سالهای طولانی و حتی تا آخر عمر استفاده شود.
بر خلاف دندان مصنوعی ، ایمپلنت ها به چسب احتیاج ندارند.
به دنبال از دست دادن دندان ، ایمپلنت ها به بازیابی ظاهر و گفتار بیمار کمک می کنند.
ایمپلنت راحت است و به بیماران در گاز زدن و جویدن عادی کمک می کند.
